سلول‌های طبیعی با استفاده از سیستم‌های ترمیم متعددی می‌توانند انواع خطاهای به وجود آمده در روند همانندسازی DNA که ممکن است حین تکثیر سلول و یا در اثر عوامل محیطی ایجاد شوند را برطرف نمایند. تصحیح نشدن خطاهای موجود در ژنوم و تجمع آنها در سلول میتواند منجر به تغییر سلول‌های نرمال به سلول‌های سرطانی گردد، سیستم های ترمیم یکی از مکانیسم‌های مقابله با بروز این خطاها در سلول می‌باشند.
سیستم ترمیم Mismatch Repair (MMR) یکی از مکانیسم‌های ترمیم در سلول است که در حفظ پایداری نواحی میکروساتلایت (توالی‌های پشت سرهم تکراری، متشکل از 1 تا 6 نوکلئوتید، که از 10 تا 50 مرتبه تکرار شده‌اند) نقش دارد. در صورت ایجاد اختلال در عملکرد این سیستم ترمیم، خطاهای متعددی در نواحی میکروساتلایت رخ می‌دهد، خطاها می‌توانند به صورت وارد شدن و یا حذف اشتباه نوکلئوتید در این نواحی تکراری باشند. سلول‌های دچار نقص سیستم ترمیم (defective mismatch repair dMMR)، اغلب دارای تعداد زیادی جهش DNA می‌باشند که ممکن است منجر به بروز سرطان شود. اشکال در سیستم ترمیم MMR را میتوان با بررسی ناپایداری میکروساتلایت‌ها بررسی کرد. در سرطان‌های اسپورادیک، در صورت اشکال در سیستم MMR تعداد تکرارهای توالی‌های میکروساتلایت به دلیل عدم کارآیی در ترمیم DNA ، در بافت نرمال کنار تومور (یا خون) با بافت توموری متفاوت خواهد بود.